استدلال اميرالمؤمنين در عصمت حضرت زهرا


چون خليفه ي اول پس از رحلت پيامبر خدا صلي اللَّه عليه و آله فدك را غصب كرد و حضرت فاطمه ي زهرا با او به محاجه و مناظره پرداخت، اميرالمؤمنين علي عليه السلام نيز پس از سخنراني و خطبه فاطمه عليهاالسلام در مسجد، به مسجد رفت و از جمله ي سخنانش خطاب به ابوبكر فرمود:

يا ابابكر! بگو ببينم قرآن خوانده اي؟

ابوبكر: بلي خوانده ام.

علي عليه السلام: بگو ببينم آيه ي تطهير: «انما يريداللَّه ليذهب عنكم الرجس اهل البيت و يطهركم تطهيرا، (1)در حق ما نازل شده، يا در حق ديگران؟

ابوبكر: در حق شما نازل شده.

علي عليه السلام: اگر كسي شهادت دهد كه فاطمه عليهاالسلام كار بدي انجام داده چه مي كني؟ آيا شهادت او را مي پذيري يا نه؟

ابوبكر: بلي، مي پذيرم و براي فاطمه عليهاالسلام مانند ديگران حد جاري مي كنم.

علي عليه السلام: در اين صورت در پيشگاه خدا كافر مي شوي.

ابوبكر: چرا؟ v علي عليه السلام: زيرا در اين فرض، تو شهادت خدا را كه به پاكي فاطمه عليهاالسلام گواهي داده قبول نكرده و گواهي مردم را گرفته اي، همان طوري كه شهادت خدا و پيامبر صلي اللَّه عليه و آله را در اين مورد ناديده گرفته و فدك را از فاطمه عليهاالسلام به يغما برده اي؟

ابوبكر! مگر فدك در دست فاطمه عليهاالسلام نبود؟ چرا و چگونه چيزي كه در دست او است، از او بينه و شاهد مي خواهي؟

مردم چون اين مناظره و سخنان علي و ابوبكر را مي شنيدند، بر روي يكديگر نگاه كرده و گفتند: «صدق واللَّه علي بن ابي طالب؛ سوگند به خدا كه حق با علي عليه السلام است. (2)

قابل توجه است، كه اميرالمؤمنين از آيه ي تطهير بر عصمت فاطمه عليهاالسلام استدلال نموده و مهاجرين و انصار نيز آن را پذيرفته و مورد تأييد قرار داده اند.

***

1ـ احزاب/ 33.

2ـ احتجاجات طبرسى، چاپ نجف، ج 1، ص 122- 123.