سفارشي مهم در آخرين لحظات


روزي امام محمّد باقر عليه السلام ضمن فرمايشاتي، در جمع اصحاب حکايت فرمود:

حضرت فاطمه زهراء عليها السلام پس از رحلت پدرش، رسول گرامي اسلام صلي اللّه عليه و آله بيش از مدّت شصت روز زندگي نکرد. [1]

و چون مريضي آن مخدّره مظلومه که به جهت صدمات وارده به وجود آمده بود شدّت يافت، دست به سوي آستان مقدّس الهي بلند کرده و با خداوند متعال مناجات و راز و نياز مي نمود.

و از جمله مناجات ها و استغاثه هاي آن حضرت چنين بود:

«يا حَيُّ يا قَيُّوم، بِرَحْمَتِک أسْتَغيثُ، فَأغِثْني، اللّهمّ زَحْزِحْني عَنِ النّارِ، وأدْخِلْني الْجَنَّةَ، وألْحِقْني بِمُحمَّد (صلّي اللّه عليه وآله وسلّم)».

و هرگاه اميرالمؤ منين، عليّ عليه السلام کنار بستر همسرش، فاطمه زهراء عليها السلام مي آمد، براي او اين چنين دعا مي نمود:

اي فاطمه! خداوند، تو را عافيت و سلامتي عنايت فرمايد، و تو را زنده و سالم نگه دارد.

وليکن حضرت زهراء مرضيّه عليها السلام در مقابل دعاي شوهرش، چنين اظهار مي داشت: چه قدر خوب است که هر چه زودتر به خداي خويش ملحق شوم و با او ملاقات کنم.

و سپس در آخرين لحظات عمر شريفش، وصيّت خود را پيرامون مهريّه اش و همچنين اثاث و اسباب منزل که متعلق به خودش بود مطرح کرد و در پايان به همسرش امام عليّ عليه السلام خطاب کرد و اظهار داشت:

يا عليّ! پس از من با أمامه دختر ابوالعاص ازدواج نما، چون که او همانند خودم نسبت به فرزندانم دلسوز و مهربان مي باشد. [2] .


پاورقي

[1] در مدّت بقاء حضرت زهراء عليها السلام پس از رحلت پدرش اختلاف نظر است و در اين زمينه روايات مختلفي وارد شده است.

[2] مستدرک الوسائل: ج 2، ص 134، ح 7، و ص 360، ح 4.