بازگشت

در غم شهيدان




دعوت پيامبر (ص) در سر تا سر جزيره العرب اثري عميق بجا گذاشته بود. رسول خدا در سال هشتم سفيري به دربار شام حكومت دست نشانده ي روم فرستاد، اما قبل از رسيدن به مقصد توسط فرمانروايان محلي شامات به شهادت رسيد، مجددا پيامبر (ص) 16 نفر مبلغ را براي رساندن پيام توحيد به شامات اعزام نمود، لكن ناجوانمردانه آنان را نيز به شهادت رساندند، پيامبر (ص) سپاهي براي ادب آنان مجهز كرد و فرماندهي آن را به جعفر بن ابي طالب




.

سپرد. سپاه اسلام و روم در سرزمين موته با هم درگير شدند و فرمانده اسلام به شهادت رسيد. چون خبر شهادت جعفر به مدينه رسيد پيامبر (ص) به خانه وي رفت «اسماء همسر جعفر مشغول خمير بود، پيامبر (ص) فرزندان او را طلبيد، و آنان را در دامن خود گذاشت، اشك در چشمان مباركش حلقه زد، اسماء موضوع را فهميد و شروع به گريه كرد، فاطمه (س) نيز صداي گريه وي را شنيد و از شهادت پسر عموي خود آگاه شد، شتابان آمد و بلند بلند مي گريست و مي گفت: واي پسر عموي من واي...

پيامبر (ص) به فاطمه (س) فرمود: «خانواده جعفر به عزاداري مشغولند، غذايي براي آنان تهيه كن، فاطمه (س) سه روز غذاي خانواده شهيد را تهيه كرد كه اين عمل سنت بني هاشم شد.» [1] .

فاطمه (س) در خانه نيز براي جعفر گريه مي كرد پيامبر (ص) نوحه سرايي او را ديد و فرمود: براي جعفر، خانمي مانند فاطمه (س) بايد گريه كند.» [2] .

فاطمه (س) براي شهدا احترام خاصي قايل بود. در غم شهادت حمزه عزادار بود «و هر روز شنبه ها صبح بر مزار شهداي احد حاضر مي شد و سپس بر آرامگاه سيدالشهدا حمزه مي آمد و براي او از درگاه خداوند طلب رحمت و مغفرت مي كرد.» [3] .



پاورقي

[1] تاريخ يعقوبي ج 2 ص 65.

[2] الطبقات الکبري ج 8 ص 282.

[3] من لا يحضره الفقيه ج 1 ص 114.