بازگشت

گذري كوتاه بر زندگي حضرت فاطمه زهرا


آفتاب وجود زهراي اطهر - ام ابيها - در آخرين ساعات روز جمعه، بيستم جمادي

الاخري، سال دوم يا پنجم بعثت، از پيغمبر مکرم اسلام و ملکه عرب، خديجه کبري، در شهر مکه طالع گرديد. حضرت فاطمه (عليه السلام) دختري بود که به فرموده پيامبر (عليه السلام) نور وجودش قابل از آفرينش آسمانها و زمين، از نور با عظمت خداوند خلق گرديد و نطفه اش از سيب بهشتي بود هنگام تولد در حالي که نور وجودش خانه هاي مکه را نوراني ساخته بود و بر لب شکر خدا مي کرد پا بر عرصه دنيا نهاد. به شهادت قرآن، او از هر پليدي و عادات زنانه پاک و پاکيزه بود. قابله اش بهترين زنان بودند که پس از تولد، او را طيب و طاهر در قنداقه اي پيچيده و به مادرش تحويل دادند. حضرت فاطمه (عليه السلام) بسيار مورد علاقه پدر بوده و او را بسيار دوست مي داشت و درباره اش مي فرمود: من هر گاه مشتاق بهشت مي شوم فاطمه را مي بوسم. و نيز مي فرمود: فاطمة بعضعة مني... فاطمه (عليه السلام) پاره تن من است. آغاز زندگي حضرت عليه السلام در مکه با محاصره اقتصادي در شعب ابي طالب همراه بود که در پايان اين محاصره، عمر يکي از بهترين کسان حضرت، يعني مادر ايشان خديجه کبري عليها السلام به آخر رسيد. حضرت خديجه با وجود مهر و محبت فراوان نسبت به دختر، به فرمان الهي دار ممر را براي اسکان در دار مستقررها نمود و به سراي آخرت رهسپار شدند. پس از مادر، مهر او در خانه پدر سايه افکنده و بر چهره پدر که از فراق ابوطالب و خديچه و آزار کفار در هم مي شکست گل نشاط و اميد مي کاشت. حضرت فاطمه عليها السلام پس از چند سال زندگي پر مشقت و تحمل مشکلات فراوان در مکه، در سال دهم بعثت به سوي مدينه، شهري که پيغمبر عليه السلام بخاطر در امان ماندن از مشکرين به دستور خداوند هجرت کرده بود، رهسپار شد. حضرت زهرا عليها السلام در اول ذي الحجه، سال دوم هجرت، در حالي که هنوز9 سال از عمر شريفش نگذشته بود به همسري علي عليه السلام که حدود 25 سال داشت در آمد و در 21 محرم سال سوم هجرت که شب زفاف آن حضرت است، زندگاني مشترک خود با علي عليه السلام در روايت آمده است که: جبرئيل امين از سوي پروردگار ماءمور گشت تا در زمين او را به عقد علي عليه السلام که از قبل در آسمانها و در ملکوت اعلي بسته شده بود در آورد. در روايتي ديگر آمده است که اگر علي عليه السلام نبود هيچ يک از خلايق شايستگي همسري براي حضرت فاطمه را نداشتند. ازدواج آنها به فرموده قرآن، تلاقي درياي نبوت و امامت بود و رسول خدا عليه السلام در شب زفاف، بين اين دو دريا نشست و دست فاطمه را در دست علي عليه السلام گذاشت و واسطه تلاقي اين دو درياي عميق و مواج هدايت و ارشاد شد. نيکوترين ثمره اين تلاقي الؤ لؤ و المرجان يعني امام حسن و امام حسين عليه السلام بودند. فاطمه شمع خانه و حلقه وصل رسالت و امامت بود. هم عزيز پدر و هم محبوب همسر بود. 9 سال زندگي زناشوئي او با علي عليه السلام از خاطره هايي است که هيچ وقت از نظر علي مرتضي محو نمي شود. خانه آنها مهد تربيت و کانون عفت و عصمت بود که از اين کانون، فرزنداني همچون امام حسن، امام حسين، حضرت زينب، ام کلثوم عليها السلام بيرون آمدند. فاطمه زهرا عليها السلام داراي زهد و تقوي، فصاحت و بلاغت (نظم و نثر)، صاحب اذکار و صحيفه فاطميه، بزرگ بانويي است که با وجود مهيا بودن امکانات يک زندگي راحت و اشرافي، هرگز به سمتش نرفت و با تبعيت بي چون چرا از پدر تيعني پيغمبر اسلام و وصي او علي مرتضي عليه السلام به مقام سيدة انساء العالمين؛ سرور زنان جهان هستي مفتخر گشت. او باعنائم جنگي و هدايايي که برايش مي رسيد، خود و زندگي اش را زينت نمي داد و تمامي آنها را براي کمک به وضع فقرا و مستمندان خدمت پدر مي فرستاد. فاطمه عليها السلام در خانه شوهر براي پيشبرد زندگي مشترک، همرزم علي عليه السلام به تلاش و کوشش مي پرداخت و با دستهاي پينه بسته آسيا مي کرد و شخصا در آن زمان که نياز بود آب به دوش مي کشيد و از تحمل هيچ و نه زحمتي دريغ نمي فرمود. وقتي که فضه خادمه براي کمک در کارهاي خانه به منزل او آمد، کارها را با او تقسيم نمود و به نوبت، روزي او و روزي فضه به امر خانه مبادرت مي ورزيدند. حضرت فاطمه او و روزي فضه به امر خانه مبادرت مي ورزيدند. حضرت فاطمه عليها السلام هيچ وقت از شوهر تقاضايي نکرد و در علت آن مي فرمود: پدرم به من وصيت کرد که هيچگاه از شوهر تقاضائي نکنم، مبادا که از انجام آن برنيايد. فاطمه عليها السلام يکي از دو رکن امامت، پس ‍ از پيامبر عليه السلام با تمام وجودش به دفاع از حريم ولايت پرداخت و با تحمل مشقات فراوان، سيلي نا محرمان، سرانجام خود و فرزند عزيزش ‍ رادر اين راه ايثار نمود. فاطمه عليها السلام دنيايي از شرم و عاطفه، به قدري محبوب بود که خجالت مي کشيد به شوهرش وصيت کند و حتي فشاري که از در خانه به پلويش رسيده بود، مدتها کتمان کرد و به علي عليه السلام نگفت. سرانجام در سيزدهم جمادي الاولي يا سوم جمادي الاخري سال 11 هجري در سن هجده سالگي، مابين نماز مغرب و عشاء به جوار حق شتافت و به فرموده امام صادق عليه السلام، 75 روز پس از رحلت رسول خدا عليه السلام در اثر فشار روحي و جسمي، علي عليه السلام را تنها گذاشت و به جوار حق شتافت. قبر شريفت در مدينه منوره در سه محل کنار قبر پيامبر عليه السلام قبرستان بقيع، و بين قبر و منبر پيامبر مطاف ملائکه مقرب الهي است. چه خوب سروده است:


زيتونة عم الوري برکاتها

مشکاة نور الله جل جلاله


فاطمه عليها السلام فانوس نور خداوند عزوجل و زيتوني مي باشد که برکاتش همگان را فرا گرفته است.


لما تنزلت اکثرت کثراتها

هي قطب دائرة الوجود و نقطة


او قطب دايره هستي و نقطه اي (مرکزي) است که هنگامي که نازل شد کثرت فراوان پيدا کرد.


هي عنصر التوحيد في عرصاتها

هي احمد الثاني و احمد عصرها


او احمد دوم و ستوده ترين مردم دوران خويش است. او در ميدان يکتاپرستي اصل و اساسي آن است. [1] .


پاورقي

[1] فاطمه زهرا عليها السلام شادماني دل پيامبر عليه السلام، ص 43.