بازگشت

اسوه




زهرا از کودکي برجستگي هاي اخلاقي خود را نشان داده است. و يکجا همه ي صفات خوب را همراه داشته است، اما شکفتن غنچه هاي نبوغ اخلاقي- رفتاري او از زندگي زناشويي او که همان آغازين دوران بلوغ مي باشد شروع مي شود.

هنوز چندي از زندگي جديد او نگذشته بود که سادگي، اخلاق، پاکدامني، همسرداري، ايثار، همسايه داري، عبادت، راستگويي و... او زبان زد خاص و عام شد. دوست و دشمن، مسلمان و غير مسلمان، به الگو بودن وي اعتراف کردند. هر کس به او نزديکتر بود، بيشتر احساس محبت مي کرد. و اين در زندگي انسانها بسيار مهم است، چه بسا انسانهايي که از دور مي درخشند، موج مي زنند و خودي نشان مي دهند، اما چون به آن نزديک مي شوي، سرابي از مرداب متعفن مي يابي. چه افرادي که چون به آنان نزديک مي شوي، آنان را چشمه ساري زلال، صاف و گوارا مي يابي، که کام تشنگان را سيراب مي کند و فاطمه (س) از اين صنف بود.


عايشه که از نزديکان فاطمه (س) بود مي گويد: «ما رأيت احدا کان اصدق لهجه من فاطمه (س) الا ان يکون الذي ولدها» [1] هيچکس را صادق تر از فاطمه (س) نيافتم به جز پدرش.


پاورقي

[1] الغدير ج 2 ص 312 (به نقل از حليه الاولياء، الاستيعاب، تقريب الاسانيد، مجمع الزوايد و ذخائر العقبي)