بازگشت

فدك مخصوص پيامبر




بنابراين از آنجا که فدک بدون جنگ بدست آمد، به موجب دستور الهي، مال پيامبر صلي اللَّه عليه و آله و سلم است.

فريقين در اين مورد اتفاق دارند، که به چند نمونه از کلمات اهل سنت در ذيل اشاره خواهيم کرد:

ياقوت حموي مي نويسد: «فهي ممالم يوجف عليه بخيل و لا رکاب فکانت خالصه لرسول اللَّه صلي اللَّه عليه و آله و سلم [1] ».

فدک سرزميني است که مسلمانان براي فتح آن بر مرکبي سوار نشده اند، پس مخصوص پيامبر صلي اللَّه عليه و آله و سلم گرديد.

بلاذري مي نويسد: «فکان نصف فدک خالصا لرسول اللَّه صلي اللَّه عليه و آله و سلم [2] ».

نصف فدک مخصوص پيامبر صلي اللَّه عليه و آله و سلم گرديد.

ابن هشام مي نويسد: «فکانت فدک لرسول اللَّه صلي اللَّه عليه و آله و سلم خالصه لانه لم يوجف عليها بخيل و لا رکاب [3] ».

فدک مخصوص پيامبر گرديد چون مسلمانان براي آن جنگ نکرده بودند.

ابن کثير مي نويسد: «کانت هذه الاموال لرسول اللَّه خاصه».


همه ي «فيي» مخصوص پيامبر گرديد [4] .

بخاري مي نويسد: «فان ذلک کله کان للنبي صلي اللَّه عليه و آله و سلم خاصه».

همه ي «فيي» مخصوص پيامبر صلي اللَّه عليه و آله و سلم بود [5] .

پس در اينکه فدک مخصوص پيامبر بود، اشکال و شکي وجود نداشته و ندارد [6] . و هر چيزي که مال پيامبر است به موجب «الناس مسلطون علي اموالهم» [7] حضرت مي تواند در آن هر تصرفي بفرمايد. ملکيت آن را به کسي واگذار کند، يا عوائد آن را به کسي ببخشد، يا در منافع عمومي مصرف نمايد.



پاورقي

[1] معجم البلدان ماده فدک.

[2] فتوح البلدان: 46.

[3] سيره ابن هشام: 3/ 301.

[4] البدايه و النهايه: 3/ 231.

[5] سيره ي حلبي: 3/ 487.

[6] به مصادر زير مراجعه شود: کامل ابن اثير: 1/ 598. تفسير فرات کوفي: 1/ 222. تاريخ مدينه المنوره، عمر بن شبه المنيري: 1/ 192، تاريخ طبري: 3/ 15، 20 و کشاف 4/ 82. مجمع البيان 9/ 260. تبيان 9/ 564. الميزان 19/ 203. انساب الاشراف 1/ 519.

[7] مردم مي توانند در اموال خود هر تصرفي اعمال کنند. اگر چه پيامبر صلي اللَّه عليه و آله و سلم بر اموال و انفس مؤمنان نيز اولويت در تصرف دارد.