بازگشت

فدك مقدمه ي قيام




حال چون دانستيم که زهرا (ع)، پس از آن که حزب حاکم، فدک را به تصرف گرفت، آن را به عنوان ميراث مطالبه کرد و آن هم به اين دليل بود که اصولا ضرورتي نبود تا مردم در تصرف مواريث خود، يا در تسليم آن به صاحبانش، از خليفه اذن بگيرند، و به اين ترتيب زهرا (ع) هم، نيازي نمي ديد که در اين امر به خليفه مراجعه کند، و از او نظر بخواهد و بعلاوه او خليفه را شخصي ستمکار و متجاوز به حقوق ديگران مي دانست، و مطالبه ي او عکس العملي بود در مقابل اقدام خليفه، که فدک را به تصرف گرفته، و به اصطلاح امروز ملّي کرده بود.

آري، وقتي اين معني روشن شد که زهراي بزرگ (ع) حقوق خويش را پيش از آن که از وي بگيرند مطالبه نکرد، خود به خود براي ما آشکار مي شود که شرايط و موقعيت زمان، چنان بود که معارضين هيئت حاکم- علي و فاطمه (ع)، و يارانشان - را وادار مي کرد، ميراث را به عنوان زمينه ساز مقابله، مغتنم بدانند، و با روشي مسالمت آميز که مصالح عاليه ي جامعه ي اسلامي آن روز، ايجاب مي کرد، حکومت را به غضب اموال، به بازي گرفتن اصول شرع، و بي حرمتي به ساحت قانون، متهم و محکوم سازند.