بازگشت

جهت گرايش شديد عرب به بت پرستي




آنچه عرب را بشدت به پرستيدن بت نزديک مينمود آن بود که کعبه مشرفه را محبوبيت و موقعيتي خاص در ميان ملل مختلف يهود، نصاري، مجوس، و بت پرستان ديگر بود. مسافري از شهر مکه مراجعت نمي نمود مگر اينکه از سنگهاي مکه چند قطعه براي تبرک با خود همراه مي برد و همانرا مورد ستايش قرار ميداد و برگرد او طواف ميکرد و همين کار بتدريج بمرحله ي پرستش ميرسيد. اين جهات سبب شد در ملت عرب جاهليت قبل از اسلام بت پرستي بصورتهاي مختلف شايع گردد. و معدودي از بت ها معروف تر از ديگر آنها بود که نام آنها را ميآوريم: 1- هبل. 2- اساف. 3- نائله. 4 و 5- لات و عزي. 6- مناة. 7- ودّ. 8. سواع. 9- يغوث. 10- يعوق. 11- نسر که اين پنج بت اخير را قرآن به قوم نوح نسبت ميدهد.

در کافي از امام صادق عليه السلام روايت کرده که فرمودند- محل يغوث در برابر درب کعبه جاي داشت يعوق در طرف راست و نسر در سمت چپ.

و در روايت ديگر وارد شده که اساف و نائله در فراز کوه صفا و مروه


بود. و در تفسير علي بن ابراهيم قمي وارد شده که: 1-ودّ متعلق به کلب. 2- سواع، بت قبيله هذيل. يغوث مال قبيله مراد. يعوق مال همدان. نسر متعلق به قبيله حصين بود. با همه ي اين؟ يادگارهائي از سنت ابراهيم عليه السلام وجود داشت مانند ختنه و زيارت حج، اما آميخته بر سوم بت پرستي، مانند ماليدن بدن بدور کعبه و طواف عريان و لبيک گفتن تا حدي شبيه دستور اسلام معمول بود. اين بود خلامه اي از اوضاع جاهليت.