بازگشت

التقية




(يص) اين لقب اشرف القاب ام الائمه الاطياب است و ان مأخوذ و مشتق از وقي يقي است و تقوي و تقاة و تقية از همين باب است و بمعني وقايه است و اهل لغة گفته اند تقي در اصل وقي بوده است و او بدل بتا شده است و وقايه پرهيز کردن است علي اي حال تقي کسي که از خدا بترسد و خدا را حاضر داند و از گناهان اجتناب و احتراز نمايد و معاني و مراتبي براي تقوي ايراد کرده اند از تائبين و صالحين و متقين و صد يقين و تمام مراتب تقوي در اين آيه ي شريفه است که مي فرمايد (و من يطع الله و رسوله و يخش الله و يتقه فاولئک هم الفائزون) پس هر فردي که بدين اوصاف شده تقي است و هر زن تقيه است و فاطمه ي زهراء سلام الله عليها خود کلمه تقوي است و از زمره ي نسوان عالميان زني آن خوف و خشيه و اطاعت و امثتال اوامر را بمانند وي نداشته و بعضي از عارفين گفته اند خيرات دنيا و آخرت در يک کلمه جمع شده است و آن کلمه تقوي است.