بازگشت

تعليم گرفتن حكمت از پدر




فاطمه ي زهرا (س)، اين بانوي حکيمه، در کنار پدر حکمت آموز خويش درسهاي حکمت مي آموخت. به عنوان نمونه، پيغمبر اکرم (ص) به حکمت سرماي بهار اشاره کردند و فرمودند:

«اغتنموا برد الرّبيع»:


گفت پيغمبر ز سرماي بهار

تن مپوشانيد ياران زينهار


زآنک با جان شما آن مي کند

کان بهاران با درختان مي کند


ليک بگريزيد از سرد خزان

کان کند کو کرد با باغ و رزان


روزي در حالي که باران مي بارد، فاطمه ي حکيمه از پدر پرسيد که حکمت باران امروز چيست؟




گفت صدّيقه که اي زبده ي وجود

حکمت باران امروزين چه بود


اين ز بارانهاي رحمت بود يا

بهر تهديد است و عدل کبريا


اين از آن لطف بهاريات بود

يا ز پاييزيّ پر آفات بود


گفت اين از بهر تسکين غم است

کز مصيبت بر نژاد آدم است


گر بر آن آتش بماندي آدمي

بس خرابي درفتادي و کمي


اين جهان ويران شدي اندر زمان

حرصها بيرون شدي از مردمان [1] .


قرآن نه تنها از نظر معني بلکه از نظر سبک در نهايت فصاحت و بلاغت و زيبايي و استحکام است، چنانکه خود مي فرمايد:

اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِيثِ کِتاباً مُتَشابِهاً مَثانِيَ... [2] .

خداوند زيباترين سخن را فرو فرستاد؛ کتابي که (مطالب و کلمات آن) دو به دو شبيه و قرينه ي يکديگر است...

به شرايع و قوانين الهي نيز حکمت و احکام عملي گفته مي شود زيرا بجا و بمورد و به بهترين وجه و همراه با مناسب ترين و محکم ترين قوانيني است که انسان را از ظلم و زشتي ها بازمي دارد و به عدل و ساير کمالات مي رساند.

فاطمه ي زهرا (س) که در دامان پيامبر حکمت آموز و مکتب قرآن حکيم پرورش يافته،در قالب و سبکي ادبي شبيه به سبک قرآن که مطالب و کلمات آن دو به دو شبيه و قرينه ي يکديگر است و به شيوه اي نه شعر و نه نثر بلکه برتر از آن دو، به بيان حکمتهاي الهي در توحيد و آفرينش جهان و خلقت انسان و بعثت پيامبر و حکمت قرآن و قوانين و احکام پرداخته است که نمونه ي آن را از نظر مي گذارنيم:



پاورقي

[1] مثنوي مولوي، دفتر اول، 2046- 2065.

[2] زمر/ 23.