گريه دوستان و شفاعت زنان


هنگامي که امام حسين عليه السلام متولّد شد، پيغمبر اسلام صلي اللّه عليه و آله پس از بشارت و تهنيت، خبر از شهادت نوزاد و کيفيّت کشته شدنش را داد، حضرت زهراء سلام اللّه عليها سخت گِريست و اظهار داشت: در چه زماني اتّفاق خواهد افتاد؟

پيامبر اسلام فرمود: زماني که من و تو و پدرش، عليّ و برادرش، حسن نباشيم و او يعني؛ حسين تنها باشد.

آن گاه گريه حضرت زهراء سلام اللّه عليها افزون يافت و گفت: چه کسي براي فرزندم گريه و عزاداري خواهد کرد؟

حضرت رسول فرمود: فاطمه جان! زنان و مردان امّت من بر مصيبت او و اهل و عيالش مي گريند و نوحه سرائي و عزاداري خواهند کرد، و اين نوحه سرائي و عزاداري هر سال تجديد خواهد شد؛ و چون روز قيامت برپا شود تو، زنان گريه کننده و عزادار بر حسين را شفاعت نموده و من، مردانشان را شفاعت مي کنم.

و اي فاطمه! تمام چشم ها در قيامت گريان مي باشند، مگر آن چشماني که در عزا و مصيبت حسين عليه السلام گريان بوده باشد که آنان خندان و خوشحال وارد بهشت خواهد شد. [1] .


پاورقي

[1] معالي السّبطين: ج 2، ص 11، بحار: ج 44، ص 29، ح 37.